Bestuur

‘De doktersassistent van nu is een goed opgeleide en ook onmisbare professional. Terecht wordt de doktersassistent de poortwachter van de zorg genoemd. De positie van de doktersassistent is in de afgelopen jaren verbeterd en krijgt ook meer waardering. Ook de NVDA wordt vaker geraadpleegd en haar stem wordt beter gehoord. De NVDA weet de weg te vinden naar ministeries, Kamerleden en andere relevante partijen.

Als voorzitter blijft er genoeg waar ik me de komende tijd samen met het bestuur en het bureau voor kan inzetten. Denk aan zaken als werkdruk, erkenning van het beroep en hoe houden we ons beroep relevant en interessant ? Ik wil dat graag doen, want dat verdient de doktersassistent, maar ook omdat de NVDA een prachtige en krachtige vereniging is.’

‘Ik zou graag willen bereiken dat er meer erkenning en waardering voor de beroepsgroep doktersassistente komt.

Maar natuurlijk wil ik mij verdiepen in alle onderwerpen die aan de orde komen de komende jaren en me daarvoor 100% inzetten.

Belangrijk vind ik daarbij een goede samenwerking met de andere bestuursleden en transparantie naar de leden.’

‘De afgelopen jaren heb ik gezien dat de doktersassistent is doorgegroeid van rechterhand van de arts/specialist tot gekwalificeerde zorgprofessional. Maar we zijn nog lang niet uitgegroeid! Er komt steeds meer op ons af en de werkdruk wordt steeds hoger. Mij valt op dat we ons gelukkig wel steeds meer bewust zijn van onze positie, onze kwaliteiten en onze rol, ook in de toekomst.

Naar mijn mening valt er tevens nog heel wat werk te verrichten, bijvoorbeeld op het gebied van de instroom op de arbeidsmarkt, stageplekken en vooral.. titelbescherming. Ons beroep staat steviger dan ooit op de kaart; nu de waardering en erkenning nog! De komende jaren zet ik mij graag in voor het versterken van de positie van onze beroepsgroep en de NVDA!’

‘Door tekorten die komende jaren ontstaan en de extra werkdruk die dat met zich meebrengt, wordt het steeds lastiger om fit de finish van het pensioen te halen. Terwijl de pensioenleeftijd omhoog gaat. De NVDA zet daarom de komende beleidsperiode in op duurzame inzetbaarheid. Door de toenemende eisen aan de huisartsenzorg en de groeiende tekorten is het extra belangrijk dat doktersassistenten vitaal en met plezier zorg kunnen blijven verlenen.

Na het behalen van mijn diploma in 1993 is er veel veranderd in het werk als doktersassistent. Maar de veranderingen die nu op ons afkomen als beroepsgroep zijn een uitdaging. De doktersassistent is immers een belangrijke spil in de zorg: vaak heeft zij de rol van poortwachter. Triage is de kern van het beroep.

Door de toenemende eisen aan de doktersassistent in verschillende werkvelden en de groeiende personeelstekorten is het extra belangrijk dat doktersassistenten vitaal en met plezier zorg kunnen blijven verlenen. Daarom is het van belang dat we meedenken en praten aan de cao-tafels, direct of indirect.

Dus voor de komende jaren wil ik graag aan de slag met als leidraad, Meerjarenbeleidsplan 2020-2024 van de NVDA, “Samen komen we verder”.’

‘Triage is volop is beweging, iedereen kent het woord triage nu, maar is de triagist nu wel zo goed ingeburgerd als de specialist; de gekwalificeerde zorgprofessional? Die professional die denkt in toestandsbeelden en urgenties de onmisbare schakel in de zorgketen.

Ons vak ontwikkelt door en vraagt het optimale van kennis, veiligheid, efficiency maar bovenal de juiste zorg voor de patiënt! Dit vraagt wat van de kennis van het vak van de triagist zowel op de huisartsenpost als in de dagpraktijk.

Graag zet ik mij dan ook in als ambassadeur voor de triagisten/triage om onze positie, kwaliteit en onze rol naar de toekomst blijvend op de kaart te kunnen zetten. Een kwaliteitsregister voor triagisten, wat een verzamelpunt is voor de gevolgde scholing zou een mooie stap in de richting zijn! De komende jaren zet ik mij graag in voor het versterken van de positie van de triagist en de NVDA!’