Binnen een aantal cao’s is de werknemer verplicht om ‘de voor de functie benodigde vakkennis en vaardigheden te verwerven dan wel actueel te houden’. Daartegenover staat de verplichting van de werkgever om dit te faciliteren. Raadpleeg de voor jou geldende cao voor de precieze tekst van het artikel over scholing. Elke cao kent rechten en plichten ten aanzien van bij- en nascholing.

CAO Huisartsenzorg

De CAO Huisartsenzorg maakt onderscheid tussen

• (verplichte) functiegerichte nascholing en
• (vrijwillige) loopbaangerichte nascholing

In beide gevallen vergoedt de werkgever na toestemming de kosten voor 100%. Alleen bij functiegerichte scholing vergoeden ze ook de opleidingstijd. Wel kun je bij vrijwillige nascholing gebruik maken van de uren uit de levensfasevoorziening.

CAO Gezondheidscentra

Binnen de CAO Gezondheidscentra krijgt de werknemer de gelegenheid om een passende functie te blijven vervullen, dan wel andere mogelijkheden te ontwikkelen. Daarvoor maakt men gebruik van een Persoonlijk Ontwikkelingsplan (POP) en stelt de werkgever tenminste 2% van de loonsom beschikbaar voor scholing van de werknemers.

CAO Ziekenhuizen

De CAO Ziekenhuizen gaat uit van: ‘De werknemer heeft recht op en plicht tot het volgen van scholingsactiviteiten.’ Kosten voor opleidingen die de werknemer in opdracht van de werkgever volgt, worden volledig vergoed en als werktijd aangemerkt. De werkgever moet overige scholingswensen willigen als deze passen binnen het scholingsplan van het ziekenhuis en besproken zijn in het jaargesprek met de werknemer.

GGD en Jeugdgezondheidszorg

Binnen de GGD en Jeugdgezondheidszorg gelden de arbeidsvoorwaarden voor gemeenteambtenaren. Deze is beter bekend als de CAR-UWO regeling. De scholingsparagraaf daarvan luidt: De werkgever stelt met instemming van de ondernemingsraad een jaarlijks opleidingsbeleid op voor de organisatie. De werkgever en de ambtenaar spreken ten minste één keer in de drie jaar met elkaar een persoonlijk ontwikkelingsplan (POP) af. In dit plan spreken de werkgever en de ambtenaar met elkaar af op welke manier vorm gaat worden gegeven aan de loopbaanontwikkeling van de medewerker.

Arbodienst

Arbo-diensten hebben geen eenduidige cao voor de hele sector. Enkele Arbo-diensten hebben hun eigen arbeidsvoorwaardenbeleid (bijvoorbeeld Arbo-Unie, Metis). Andere vallen onder het verzekeringsconcern waar zij onderdeel van uitmaken (bijvoorbeeld Achmea). Arbo-diensten moeten voldoen aan de ‘Richtlijn Arbo-diensten’ en het ‘Reglement certificatie Arbo-diensten’. Hierin is opgenomen dat de Arbo-dienst geschoold personeel moet hebben en voldoende middelen voor scholing ter beschikking moet stellen (Richtlijn paragraaf 2.1.3.3).

 

In veel cao’s staat een regeling voor de vergoeding van bij- en nascholing.

In de vergoedingsregeling voor bij- en nascholing in de CAO Huisartsenzorg bestaat onderscheid tussen het volgen van een functiegerichte, door de werkgever in overleg met de OR, PVT of werknemer voor de functie verplichte scholing (art. 6.3), en een loopbaangerichte scholing (art. 6.4).

Voor de functiegerichte scholing heeft de werknemer recht en indien afgesproken de plicht om 20 uur per jaar scholing te volgen, waarbij de werkgever betaald verlof verleent voor het volgen van die verplichte scholing. De kosten voor de functiegerichte scholing en de daarmee gemoeide reis- en verblijfkosten zijn ook voor rekening van de werkgever.

Een loopbaangerichte scholing vindt plaats op basis van vrijwilligheid als gevolg van een afspraak tussen de werkgever en de werknemer. Deze heeft als uitgangspunt dat de werkgever de studiekosten voor rekening neemt en dat de werknemer de opleiding volgt in eigen tijd (of hiervoor onbetaald verlof opneemt, of hiervoor de levensfase uren inzet conform artikel 6.9 c CAO Huisartsenzorg).

De CAO Ziekenhuizen schrijft in art. 3.2.18 voor dat de werkgever in overleg met de ondernemingsraad een scholingsplan opstelt met aandacht voor studiekosten en studieverlof. In de CAO Gezondheidscentra, zie hoofdstuk IX, artikel 41.